باید برنامه ریزی زندگی را این طور بکنید، شما نگاه کنید اگر می خواهید در جامعه خودتان، در کشور خودتان برنامه ریزی کنید، ببینید کدام یک از کارهایی که در جامعه وجود دارد، یا ممکن است در آینده باشد، یا هست، یا ممکن است باشد. ممکن است الان کاری نباشد، ولی بتوان آن را ایجاد کرد و به وجود آورد- و کدام یک از این سرگرمیها و اشتغالها می تواند جامعه و انسانها را به اهداف والای الهی و اسلامی نزدیک کند. ببینید آن کدام است، آن را انتخاب کنید. اگر آن را انتخاب کردید و البته کار کردید، می تواند همین هدف شما- یعنی این برنامه ریزی- برای خود شما زندگی راحتی را به وجود آورد. یعنی وقتی ما می گوییم هدف خدایی انتخاب کنیم، معنایش این نیست که باید در مدت عمرمان گرسنگی بکشیم و رندگی بد بگذرانیم؛ نخیر، کاملا می تواند جهتگیری خدایی باشد، در عین حال تامین کننده نیازهای زندگی انسان هم باشد. شما در جامعه، هر شغلی انتخاب کنید که به نفع مردم باشد، لابد درآمدی هم دارد، لابد زندگی مناسبی هم همراه آن هست؛ اما وقتی شما این را انتخاب کردید که به جامعه خدمت کنید، برای این که امر الهی و دستور دینی را عمل نمایید، خودتان را به آن هدف نزدیک کرده اید.
و البته مار کردید،--< البته کار کردید
قتی شنا این را انتخاب کردید--< قتی شما این را انتخاب کردید