تکامل معنوی ، تقرب به خدا و حیات وصف ناپذیر و جاودان اخروی ، عالی
ترین هدف انسان در حیات خویش است که البته باید آن را بدست آورد . مهم این است که
دنیا تنها بستر تحقق این هدف است و جز آن، هیچ راهی برای رسیدن به هدف عالی ، وجود ندارد و در این میان «زندگی»
، همه آن چیزی ایست که ما از دنیا در اختیار داریم و اساساً حیات اخروی ، جز با
کنش ها و واکنش های ما در پهنای پرپیچ و خم و پر راز و رمز زندگی شکل نمی گیرد .
از این رو دنیا و زندگی در آن ، بسی مهمتر از آن است که در اذهان عمومی وجود دارد
.
بی گمان موفقیت در زندگی با رویکرد یاد شده ، در گرو داشتن « سواد
زندگی » و « مهارتهای زندگی » است . بسیاری از ناکامی های زندگی ، به دلیل
برخوردار نبودن از دانش و مهارت های لازم برای زندگی است . کسانی که از این دانش و
مهارت برخوردارند ، می توانند برای رسیدن به آن هدف متعالی ، امیدوار باشند.
با توجه به اهمیتی که این موضوع در حیات انسانی دارد ، مورد توجه
ویژه دین بوده است . دقت در معارف دین ، نشان می دهد که متون دینی « قرآن و حدیث»
آموزه های گره گشا و کارآمد فراوانی در این قلمرو دارند.
